00:00 / 00:00
Kilka minut czytania
7 stycznia 2018
Przyjęcie, że zmiana jest jedyną pewną rzeczą w naszym świecie, skłania do kolejnej refleksji: stare nawyki prowadzą nas do starych rezultatów. Jeśli potrzebujemy zmienić rezultaty, musimy zmienić się, czyli własne nawyki. Wtedy zmiana innych będzie prostą konsekwencją zmiany, która dokona się w nas samych. Inaczej: jeśli zależy ci na rezultatach zewnętrznych, potrzebujesz doświadczyć transformacji wewnętrznej. Łatwo powiedzieć: myśl pozytywnie! Zobacz szklankę pełną do połowy, a nie od połowy pustą. Pomyśl o przyszłości. Jak? Skoro lęk ciągle sprzęga nas do przeszłości!
Mówią, że różnica między pesymistą a optymistą polega na tym, że optymista widzi szansę tam, gdzie nic nie jest możliwe, a pesymista trudności tam, gdzie możliwe jest wszystko. Czy optymizmu można się nauczyć? Można, bo optymizm to określona perspektywa poznawcza. Wyobraźmy sobie dwie osoby. Jedna, sprzątając po imprezie będzie mówiła: Masakra, ile roboty. Nigdy więcej. Druga powie: Super, ludzie się świetnie bawili. Ważne, że mam kogo zapraszać. Tu z kolei przykład bardziej skrajny: Jedna osoba powie: co za złodziejskie Państwo, takie podatki muszę płacić. Druga powie: jak to dobrze, że płacę podatki, bo to znaczy ze zarabiam. Ta sama sytuacja a różne perspektywy. Paul Arden w książce ;” Cokolwiek myślisz, myśl odwrotnie” zaproponował: „Świat jest taki, jakim ty go widzisz. Więc spójrz na niego inaczej, a twoje życie się zmieni.“ Prawda, jakie proste?
Jeżeli chcesz się ze mną skontaktować w sprawie warsztatów i szkoleń, proszę napisz do mnie. Proszę o kontakt mailowy także w sprawie indywidualnych sesji coachingowych.
„Jesteś psychologiem? Na pewno wygrywasz każdą kłótnię?” – ciągle to słyszę. Pełno jest na rynku książek, które uczą, jak wygrywać spory. Wszyscy marzą o warsztatach z manipulacji i antymanipulacji. Pewnie dlatego wszyscy myślą, że o to właśnie chodzi, żeby wygrać. Nie uczę ludzi wygrywania sporów z kilku powodów. Po pierwsze, wierzę, że można
Przeżyłam w życiu naprawdę przerażające chwile: na morzu, w górach, na autostradzie. Odczuwałam niepokój również w towarzystwie innych ludzi. Nie zawsze czułam się bezpiecznie, wielokrotnie potrzebowałam stanąć we własnej obronie. Musiałam nauczyć się mówić prosto z serca. Bez owijania w bawełnę. Mam się za prawdziwą bohaterkę. Czy wiesz, że etymologicznie słowo „bohater”
Wyobraź sobie, że jesteś na obiedzie i zjadasz fantastyczny posiłek, w tym dwie porcje deseru (może być bezaJ). Przyjaciel przynosi ci kolejny kawałek, prosi, żebyś spróbował i pyta: „Smakuje ci?”. Odpowiadasz: „Tak, jest pyszny”. Wtedy pada kolejne następne pytanie: „Chciałbyś więcej?”, a ty odpowiadasz: „Nie, dziękuję, jestem już pełny”. Smakuje ci,
czytaj
Facebook
Twitter
Apple podcast
spotify
Google podcast
Home