O przywództwie.

„Cholernie trudno jest być kimś wiecznie pełnym entuzjazmu” – napisała mi moja klientka. Frustrował ją powolny rozwój jej własnej firmy. Usiłowała właśnie zebrać kolejne środki, funkcjonowała w trybie maksymalnego zaangażowania w sprzedaż swoich usług. Kiedy przeczytałam tę wiadomość, zaśmiałam się głośno. Praca to moja pasja, ale to nie znaczy, że mnie nie

Nadmiar myślenia nie prowadzi do zrozumienia. Nie pomaga też pytanie o radę wszystkich wokół. Ani sondowanie znajomych, współpracowników. Jak masz głupio myśleć, lepiej odpocznij. Albo zacznij działać. Narysuj poziomą linię. Powyżej tej linii napisz: „Przestrzeń myśli”. A poniżej: „Przestrzeń pracy”. Wiesz do czego przydaje się „przestrzeń myśli”? Do niczego, nic tam się

Przed chwilą skończyłam rozmowę z Darkiem. Przypomniał mi nasze spotkanie sprzed pół roku. - Narysuj poziomą linię” – zaproponowałam wówczas Darkowi. - Powyżej tej linii napisz: „Przestrzeń myśli”. A poniżej: „Przestrzeń pracy””. Gdy to w końcu zrobił, zapytałam Darka: - Wiesz do czego przydaje się przestrzeń myśli?” Nie miał żadnej gotowej odpowiedzi,

Rodzina to nie wszystko. Nie dla każdego. I nie każdy związek jest zdrowy czy nawet wart naprawiania. Jeśli jednak zależy ci na jakiejś relacji, czy masz w sobie odwagę pierwsza/ pierwszy przeprosić? Być osobą, którą wyciągnie rękę do zgody i przyzna, że popełniła błąd? Wziąć odpowiedzialność za to, co się zdarzyło?

Wolę prowadzić zajęcia z osobami, które są prawdziwymi pasjonatami niż z wykształconymi ludźmi sukcesu (tutaj wstaw odpowiednio wymyślone cechy), którzy okazują pseudoentuzjazm. Życie mnie nauczyło, że w przypadku zwycięstwa letni zapał nie wystarczy. Kiedyś przygotowywałam warsztat dla Rady Biznesu, w której zasiadali menedżerowie grupy top, rektorzy wyższych uczelni, adwokaci. W ramach przygotowań

Po co ci znajomość języków obcych, skoro nie rozumiesz samego siebie? Zamiast rozmawiać samemu ze sobą, polegasz na tym, co mówią na twój temat inni? Moja mama często brała sobie do serca, bo ludzie pomyślą. Cenzurowała swoje zachowania, słowa, gesty. Dbała o moje wychowanie, byłam więc wzorową uczennicą. Brałam sobie do serca,

Wszyscy chcielibyśmy mieć zbroję, która chroniłaby nas przed odtrąceniem i pogardą: w pracy i życiu osobistym. To trudne doświadczenie – zostać wykluczonym. Inaczej niż w grach komputerowych – wszyscy mamy jedno a nie osiem żyć. Na szczęście nie każdy, kto został odrzucony, czuje się wykluczony i nie każdy, kto ma poczucie

Przeżyłam naprawdę przerażające chwile: na morzu, w górach, na autostradzie. Jeśli odczuwałam niepokój to najczęściej w towarzystwie innych ludzi. Nie zawsze czułam się bezpiecznie, dlatego wielokrotnie potrzebowałam stanąć we własnej obronie. M. widział siebie jako kogoś wyjątkowego. Złościł się, kiedy uchylałam się od wspólnej odpowiedzialności za jego ryzykowne decyzje finansowe. Z czasem stał

Kiedy na początku ubiegłego roku moja przyjaciółka poinformowała mnie, że jej samochód niespodziewanie wylądował na poboczu, a ona na chwilę straciła świadomość, byłam zaskoczona i zaniepokojona. Podejrzewałam mikroudar albo pierwsze objawy choroby neurodegeneracyjnej. Sama zainteresowana na odczepne rzuciła mimochodem, że źle metabolizuje alkohol, a wieczorem wypiła dwie, może cztery (sic!) lampki

Wszystko w życiu ma swoje konsekwencje. Ale jako dojrzali ludzie sami decydujemy, z jakimi konsekwencjami możemy i chcemy żyć. Jeśli rano zdecyduję się założyć buty do biegania i pójść pobiegać, wiem, że będę po tym się świetnie czuć, ale muszę zaakceptować fakt, że nie mogę zostać w swoim ciepłym, przytulnym łóżku. Jeśli